25.08.2013

pazar kahvaltısı




Sevdiklerinle yaptığın her şeyin güzelliği  farklı eskişehirden ziyaretimize gelen dostlarımız elif ve ezgiyle kıştan kalma bir pazar kahvaltısı fotoğrafı paylaşmak istedim ^.^ 

24.08.2013

OTUZ'UNDAN SONRA YAPAMADIĞIN TEK ŞEY..




İnsan 30 yaşından sonra arkadaş yapamıyor kendine. 

Koca yapıyor, karı yapıyor, çocuk yapıyor, arkadaş yapamıyor. Yapsa da eskiler gibi olmuyor.
Halbuki uykuya dalar gibi arkadaş olurduk okuldayken. Arkadaş olmak için yaratılmış gibiydik.
Bir hafta içinde böbrek verecek hale gelirdik. Neden olmuyor bu işler 30'undan sonra?
Neden olamıyor? Oysa o ne güzel bir iştah, o ne güzel bir açlıktı...
Herkes herkese açtı. Seçer, bulur buluştururduk "ruh ikizlerimizi." Ne de çok ruh taşımız vardı.
Hiç açıkta kaldığımı hatırlamıyorum. Ruhumun güzel bir ikizi mutlaka olurdu yanı başımda. Ölümüne sevdiğim, uğrunda her şeyi göze alabileceğim,her şeyiyle güzel, her şeyiyle doğru, her şeyiyle kabul ettiğim...
Basbayağı bir aşkla bağlı olduğum... Şimdi ne zor. Herkes kapalı kutu.
Herkes kapanmış, kaplumbağa olmuş. Bir kahve içimi zorlu randevulara bakıyor.
Yatıya kalmak bir tabu. Evler de gönüller de sımsıkı kapalı.
Gençliğin en çok bu yanını özlüyorum. Ne güzelliğini, ne diriliğini, ne başıboşluğunu.
Aynı yazarı, aynı şairi seviyoruz diye kuruluveren dostlukları özlüyorum. Birbirimize yazdığımız o uzun, o sapıklık derecesindeki ayrıntılı mektupları özlüyorum. Birbirimizi eleştirmeyişimizi özlüyorum.
Birbirimizin dedikodusunu yapmayışımızı özlüyorum.Sevgili olarak kimseleri yakıştırmayışımızı özlüyorum.
Arkadaşımı koruyacağım diye annemle yaptığım şiddetli kavgaları özlüyorum.
Kavgayı değilse de kavganın altındaki ruhu özlüyorum.Dünyaya karşı arkadaşımın koruyucu meleği olmayı özlüyorum. Veya öyle olduğumu sanmayı...
Çocuğum olsaydı tek bir arkadaşında bile kusur bulmayacaktım.
Öyle söz vermiştim kendime.
Bırakacaktım arkadaşlık uykusunda mışıl mışıl uyusunlar.
Bırakacaktım eve istedikleri gibi girip çıksınlar.
Bırakacaktım istedikleri gibi buzdolabını talan etsinler.
Bırakacaktım istedikleri gibi sevsinler birbirlerini.
Tek bir laf etmeyecektim.
Kimseyi evine yollamayacaktım.
Kızımın arkadaşı kızım, oğlumun arkadaşı oğlum olacaktı.
Otuzundan sonra arkadaş yapılamıyor.
Kötülükten değil. Başka bir şey.
Ama neden çözemiyorum...

Alıntıdır. Aynen böyle hissediyorum iyi ki 30'umdan önce biriktirmişim arkadaşımda var dostumda.Bundan sonrakilerle bilmem nereye kadar . Şanslımıyım? Evet hemde çoookkk. Sevgiler..

12.08.2013

Bayram!!

    Bu bayramı şeker tadında geçirenler vardır; biliyorum! ııhhhh çok şanslısınız emin olun çünkü sağlıklıydınız ve bu nedenle mutluydunuz. Ben bu bayramı hastanede geçirenlerdendim. Babacığımın sağlık sorunları nedeniyle ma aile ilk bayram gününü hastanede geçirdik. bir arada olmak her zaman ki gibi çok güzeldi. Hastanedeydik ama çok şükür hastalığının bir çaresi vardı. Peki ya olmayanlar !! Onlar için dua ediyorum. Bir an önce şifalarına kavuşmaları ve sevdikleriyle bir arada olmaları için.

   Evde anne ve baba olmadan geçirilenn ''bayram'' bayram değilmiş bunu öğrendim! Anne ve baba olmazsa o eve bayramlaşmaya da kimse gelmezmiş bunu da öğrendim! Ve o bayramda ne şeker ne de tatlı yenirmiş bunu da öğrendim. Olsun acı bir tecrübeydi ama sonu güzeldi. Babacım bugün çıkıyor hastaneden.Daha sağlıklı daha mutlu. Annemm ve babamm sizi çook çok seviyorum iyi ki varsınız Allah uup uzun sağlıklı ömürler versin size hep mutlu olalım.

2.08.2013

Artvin'e Arhavi'ye gidiyoruuuuz






















































































































                                                                    favorim ^.^
                                             













 

                                        Not. Arkadaşım Erhan'a teşekkür ederim :)